Wychowanie dzieci stanowi wyraz nadziei rodziców, co jest potwierdzeniem faktu, że mają oni na uwadze przyszłość i pokładają wiarę w wartości przekazywane następnym pokoleniom. Odpowiedzialność rodziców wobec dzieci stanowi podwalinę istnienia ludzkości. Tymczasem zarówno we współczesnej Europie,jak i w przyszłej nie muszą oni sami dźwigać odpowiedzialności za wychowanie dzieci. W dziele tym są wspomagani przez osoby i grupy społeczne, zaangażowane w działania edukacyjne. Mogą także oczekiwać wsparcia finansowego ze strony państwowych służb specjalnych oraz ekspertyz z placówek naukowych i oświatowych. (…) Wzajemna pomoc i wzajemny szacunek rodziców oraz instytucji edukacyjnych są warunkiem sine qua non* wychowania dzieci i młodzieży w naszych czasach.
Europejska Karta Praw i Obowiązków Rodziców – Preambuła
* Sine qua non (łac.), właść. condicio sine qua non, dosł. „warunek, bez którego nie”.
Rodzice bardzo często lubią angażować się w prace przedszkola, nie wyłącznie w czasie świąt czy w trakcie realizowanych, a przewidzianych planem przedszkola uroczystości. Trafnie diagnozując potrzeby dzieci, potrafią zaoferować przedszkolom bardzo sympatyczną współpracę nawet jako osoby prowadzące zajęcia. Wielu nauczycieli włącza do działań w swych grupach rodziców jako osoby przedstawiające swój zawód czy swoje pasje. Bardzo częstym zjawiskiem jest także specjalna organizacja czasu w przedszkolu na czytanie bajek przez rodziców. Wszystkie te formy współpracy z przedszkolem są w rzeczywistości praktyczną odsłoną praw i obowiązków rodziców, które zapisane są w Europejskiej Karcie Praw i Obowiązków Rodziców.
Europejska Karta Praw i Obowiązków Rodziców
Dokument został opracowany przez Europejskie Stowarzyszenie Rodziców (EPA) i przyjęty w 1992 r. Wskazuje na istotne miejsce rodziców w systemie edukacyjnym, a także w społeczności lokalnej. Pozostając w relacji z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka oraz Konwencją o Prawach Dziecka, zwraca uwagę, że rodzice mogą wymagać od osób i instytucji odpowiedzialnych za edukację formalną ich dziecka, by respektowano ich prawa do przewodniej i aktywnej roli w edukacji dziecka. Rodzice mają również obowiązki wobec dziecka i szkoły.
Karta została tak opracowana, że każde prawo przedstawiono w odniesieniu do związanego z nim bezpośrednio obowiązku. Przyjrzyjmy się zatem poszczególnym zapisom przytaczanego dokumentu, aby odnieść je do aktu normatywnego, jakim jest podstawa programowa wychowania przedszkolnego, i zrozumieć, jakie powinno być rzeczywiste uczestnictwo rodziców w pracy przedszkola.
- Rodzice mają prawo do wychowywania swoich dzieci w duchu tolerancji i zrozumienia dla innych, bez dyskryminacji wynikającej z koloru skóry, rasy, narodowości, wyznania, płci oraz pozycji ekonomicznej. Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w duchu odpowiedzialności za siebie i za cały ludzki świat.
- Rodzice mają prawo do uznania ich prymatu jako „pierwszych nauczycieli” swoich dzieci. Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w sposób odpowiedzialny i nie zaniedbywać ich.
- Rodzice mają prawo do pełnego dostępu do formalnego systemu edukacji dla swoich dzieci z uwzględnieniem ich potrzeb, możliwości i osiągnięć. Rodzice mają obowiązek zaangażowania się jako partnerzy w nauczaniu ich dzieci w szkole.
- Rodzice mają prawo dostępu do wszelkich informacji o instytucjach oświatowych, które mogą dotyczyć ich dzieci. Rodzice mają obowiązek przekazywania wszelkich informacji...
